In 7 lessen van 2 uur worden op beginnersniveau thema’s aan de orde gesteld die de praktische redzaamheid in Italië moeten vergroten. Daarbij wordt gedacht aan:

– tellen & de klok;
– kennismaken & begroeten;
– overnachten;
– boodschappen doen & winkelen;
– overnachten;
– eten & drinken;
– openbaar vervoer & de weg vragen.

Niet de grammaticale correctheid staat op de voorgrond, maar het spreken en het leren hanteren van eenvoudige zinnetjes. Aan de orde komen de uitspraakregels, lidwoorden en zelfstandige naamwoorden, regelmatige en een aantal onregelmatige werkwoorden, vraagwoorden en basisvocabulaire. Gelijktijdig zullen praktische tips centraal staan.

In Nijmegen op maandagavond, van 19.30 tot 21.30 uur:
– 8, 22, 29 april
– 6, 13, 27 mei
– 3 juni

Locatie: wijkcentrum Titus Brandsma, Tweede Oude Heselaan 386, 6542 VJ Nijmegen (dichtbij het station)

Cursusgeld
Je kunt kiezen uit twee opties:
– ‘socio’ worden: je betaalt € 150 aan de docent (bankrekening van de docente wordt per mail bekend gemaakt) en € 15 aan de Stichting en neemt gratis deel aan de activiteiten van Dante Nijmegen. Je blijft ‘socio’ ook volgend seizoen 2024-2025 en kunt aan de cursussen en activiteiten meedoen!;
– je betaalt € 165 rechtstreeks aan de docent(e), maar je kunt niet deelnemen aan de activiteiten.

Lesmateriaal: opSTAP Italiaans, ISBN 9789046906040, € 27,95

Inschrijving: uiterlijk 31maart via het Inschrijfformulier voor de cursus.

Inschrijfformulier als u ‘socio’ wil worden: Inschrijfformulier socio

Wanneer: woensdag 10 april 2024, om 20.00 uur
Waar: Titus Brandsma Memorial, Stijn Buysstraat 11, Nijmegen 
Verzorgd door: Dante Nijmegen (Dante Nijmegen)

Met hilarische voorbeelden van vijf commedie all’italiana, veel geprezen Italiaanse komische films geproduceerd in de jaren ‘50-’70 van de vorige eeuw, zal ik tijdens mijn lezing het onderzoek bespreken dat ik voor mijn proefschrift in 2018 in Warwick (Groot-Brittannië) heb afgerond en waarover ik momenteel werk aan een monografie.

Ik combineer hierin italianistiek met postkoloniale theorie en filmstudies en bespreek representaties van de italiano medio (de standaard Italiaan) en de figuur die ik de ‘Black Other’ heb genoemd (alles wat de standaard Italiaan niet is).

Om de cinematografische, komische figuur van de italiano medio (de standaard Italiaan) vorm te geven, blijkt deze ‘Black Other’ een noodzakelijk personage te zijn. Ik zal uitleggen hoe hieruit blijkt dat de constructie van wat men een ‘Italiaanse identiteit’ zou kunnen noemen in de vijf door mij uitgekozen films sterk verbonden is met de Italiaanse koloniale ondernemingen – en hoe deze films hiermee een voorspelling doen van de huidige sociaal-politieke crises waarin veel Europese natiestaten zich bevinden.

Linde Luijnenburg is Universitair Docent bij de opleiding Europese Studies aan de Universiteit van Amsterdam. Ze promoveerde in 2018 aan de Universiteit van Warwick in Italian Studies (italianistiek) met een studie over de commedia all’italiana. Sindsdien deed ze onderzoek naar verschillende vormen van italianità (‘Italiaansheid’) binnen en buiten Italië, schreef ze peer-reviewed artikelen over Italiaanse, Britse, Somali, en Nederlandse literatuur en film uit de twintigste en een-en-twintigste eeuw en maakte ze korte films over onderwerpen die gerelateerd zijn aan haar onderzoek.’

Lezing in het Nederlands

Wanneer: woensdag 6 maart 2024, om 20.00 uur
Waar: Titus Brandsma Memorial, Stijn Buysstraat 11, Nijmegen 
Verzorgd door: Dante Nijmegen (het Klassiek Verbond)

In het fascistische Italië was het Latijn geen ‘dode’ taal. De ideologen van het fascisme beschouwden het Latijn als een belangrijk element in het project van het regime om de grootsheid van het oude Rome in de moderne tijd te vernieuwen. De katholieke Kerk gebruikte de taal echter al eeuwenlang voor theologische, liturgische en educatieve doeleinden en als communicatiemiddel. Latijn werd in het algemeen gezien, in Italië tenminste, als de taal van de Kerk evenals een symbool van haar universaliteit en gezag. Hoe kon het fascistische gebruik van het Latijn verzoend worden met de religieuze betekenis van de taal? In deze lezing zal ik enkele resultaten bespreken van mijn doctoraatsproject over de cultuurgeschiedenis van het Latijn in het fascistische Italië, door vooral in te gaan op de Neolatijnse literatuur van het fascistische ventennio, op het publieke discours over de Romeinse oudheid en op de debatten over de rollen en functies van het Latijn in het fascistische Italië.

Dr Nicolò Bettegazzi is classicus, verbonden aan de Faculteit der Letteren van de Rijksuniversiteit Groningen

Wanneer: woensdag 24 januari 2024, om 20.00 uur
Waar: Titus Brandsma Memorial, Stijn Buysstraat 11, Nijmegen 
Verzorgd door: Dante Nijmegen (Nico Nelissen)

​De meeste mensen hebben wel eens gehoord van het Werelderfgoed van UNESCO. Voor de in Italië geïnteresseerden, zoals onze leden van Dante Alighieri, zal het nauwelijks of geen verbazing wekken dat Italië het land is met de meeste sites op de Werelderfgoedlijst.

Italië is namelijk een land met een zeer rijke (materiële) cultuur. Uit alle perioden van de geschiedenis zijn relicten bewaard gebleven en een groot aantal ervan is geplaatst op de prestigieuze lijst van UNESCO.

Prof. dr. Nico Nelissen zal allereerst ingaan op de organisatie (UNESCO) die voor de Lijst van het Werelderfgoed verantwoordelijk is, op de procedures die worden gehanteerd bij het nomineren, plaatsen en afvoeren van sites op de lijst, alsook op de criteria die daarbij worden gehanteerd. Hij zal ons informeren over het aantal, de soort, de geografische spreiding van de objecten op de lijst, als ook op de rol die de nationale staten en adviesorganen daarbij spelen.

Aan de hand van prachtige beelden neemt hij ons vervolgens mee op een tocht langs bekende, maar ook weinig bekende steden, gebouwen en plekken in Italië die op de Werelderfgoedlijst staan. Daarbij gaat hij vooral in op wat nu de ‘unieke universele waarden’ zijn die plaatsing op de UNESCO-lijst rechtvaardigen. De laatste jaren wordt geregeld kritiek geuit op de aard, omvang en samenstelling van de Werelderfgoedlijst. Nu, 50 jaar na het opstellen van het Werelderfgoedverdrag, worden de voor- en nadelen van plaatsing op de Werelderfgoedlijst steeds duidelijker. Dat is reden om de vraag te stellen of wat ooit als een oplossing voor een probleem werd gezien, nu als de oorzaak van een probleem moet worden aangemerkt.

Lezing in het Nederlands
Dantesoci, soci van Dante Kleve e Alliance Française hebben vrij toegang tot de lezingen.

Wanneer: woensdag 4 oktober. Aanvang: zaal open om 18.45 uur en lezing om 19.00 uur
Na afloop is er gelegenheid om na te praten onder het genot van een drankje en een hapje.
Locatie: Lux, Nijmegen 
Verzorgd door: Dante Nijmegen (drs. Kevin Toma)

In  samenwerking met LUX Nijmegen

“We willen met onze camera de straat opgaan, naar de velden, de havens, de fabrieken van ons land; we weten zeker dat we ooit onze mooiste films zullen maken terwijl we de langzame, vermoeide stap volgen van de arbeider op weg naar huis.”

Dat was het motto waarmee een aantal geestverwanten de naoorlogse Italiaanse cinema op zijn kop zette. Regisseurs als Roberto Rossellini, Vittorio De Sica en Luchino Visconti maakten korte metten met het escapistische amusement dat op dat moment het Italiaanse witte doek beheerste, om het dagelijks leven zo waarachtig en ongefilterd mogelijk op zijn staart te trappen. Het neorealisme zou het grootste geschenk worden dat Italië aan de wereldcinema gaf, en maakt tot op de dag van vandaag school met zijn voorkeur voor menselijke verhalen, non-professionele acteurs, onopgesmukt camerawerk en bestaande locaties.

In De grenzen van de realiteit gaat Kevin Toma dieper in op de oorsprong, ontwikkeling en beperkingen van het Italiaanse neorealisme. Hij doet dit aan de hand van een aantal bijzondere, prikkelende en ontroerende fragmenten uit klassieke en minder bekende neorealistische films, zoals De Sica’s Fietsendieven (1948) en Visconti’s Ossessione (1943), die bovendien in hun (kunst)historische context worden geplaatst. Met zijn commentaar en analyses hoopt Toma voelbaar te maken wat de neorealisten wisten en geloofden: dat de grootste poëzie juist in het alledaagse schuilt.

Kevin Toma (Sittard, 1974) studeerde Film en Opvoeringskunsten in Nijmegen. Hij begon met het schrijven van filmrecensies voor de Filmkrant en werkte later een periode als webredacteur voor Cinema.nl. Momenteel is hij filmdocent en filmcriticus voor onder andere de Volkskrant en De Gelderlander. Daarnaast maakt hij eigentijdse, veelgevraagde muziek voor zwijgende films en is hij dj. 

Toegang tot de lezing
Dantesoci hebben vrij toegang. Taal: Nederlands

LET OP

U dient voor deze lezing een kaartje te ‘kopen’ bij Lux. Op vertoon van uw Dantepasje betaalt u € 0,00. Introducé(e)s betalen € 5,00.

We hebben de Dantepasjes van dit seizoen nog niet uitgedeeld, daarom is het pasje van het vorig seizoen geldig.

Het aanvangstijdstip voor deze lezing is 19.00 uur. Dat is eerder dan gebruikelijk! De zaal gaat om 18.45 uur open.

De conversatiegroep van een van onze docente Cinzia Mancini heeft een nieuwe rubriek bedacht voor Novità: Parole, parole…

De rubriek omvat woorden en zegswijzen die (ons) opvallen in de Italiaanse taal. Je kunt deze rubriek lezen in de Novità, de maandelijkse nieuwsbrief van Dante Alighieri Nijmegen. Zie boven in het menu Nieuwsbrieven. Als u een oude Novità wil ontvangen, schrijf ons een mail en we zullen u de nieuwsbrief sturen.

Iedereen die op het gebied van taalfenomenen iets interessants heeft te melden kan dat in maximaal 400 woorden sturen naar: jokederidder53@gmail.com. Ook reacties op artikelen zijn welkom.

De uitdrukking van de maand is: Avere le braccia corte (Krenterig zijn of de hand op de knip houden)

“Parole parole” is een nummer van de Italiaanse zangers Mina en Alberto Lupo. Het nummer werd in april 1972 uitgebracht. In 1973 bracht Dalida een Franstalige versie onder de titel “Paroles, paroles” uit op haar album Julien. Op 17 januari van dat jaar werd het uitgebracht als de eerste single van het album. (bron: Wikipedia)